Podsumowanie

Poniższy rozdział był, jak zapewne się domyślacie ostatnim (nie, nie znaczy to że kończę pisać bloga. Będzie on się zapewne dalej rozwijał przytłoczony porcją komedii, fantasy, poezji [tu szczerze wątpię] kryminału lub jakąkolwiek inną formą twórczości jakiej tu nie wymieniłam. Nawiązując jeszcze do opowiadania to jego tytuł brzmi „Alfa i omega”. Chciałabym również podziękować wszystkim, którzy regularnie czytali lub komentowali moje notki, mam nadzieję, że będziecie również chcieli wkrótce zajrzeć na ten blog i dalej towarzyszyć mi i moim wyimaginowanym bohaterom w ich przygodach. Tak więc dziękuję: K@rolci, Snow White Queen, Marzycielce, Shidzie, Megi, Patik-chan ,Jadols i Safel. Chyba o nikim nie zapomniałam, a jeśli tak to przepraszam. Byli tu również i tacy, którzy po przeczytaniu kilku notek przestali odwiedzać mój blog (może nie spodobał im się mój styl pisania, nie mają Internetu, przeprowadzili się do jaskini albo co gorsza postanowili zostać analfabetami), nie ważne. Bo „Gdy sobie wystawie sytuację, jak ktoś się zmusza do czytanie moich książek” (w tym wypadku bloga) „które pisze z różnych powodów ale, zawsze przy tym wyobrażam sobie, że czytelnik będzie miął frajdę… no więc gdy to sobie wystawię, robi mi się niedobrze. Nie, nie jest to przenośnia. Najdosłowniej robi mi się mdło jak na widok robaczywego kotleta. Nie wiem czy można bardziej znieważyć twórcę, czy artystę. I powiadam to zupełnie serio.” Tymże właśnie niejako podsumowującym problem cytatem kończę dzisiejszą notkę.